Pim Goddijn: 'Als je er niet naar kijkt, zie je het niet.'
Pim Goddijn heeft een paar jaar geleden de opleiding tot forensisch verpleegkundige gevolgd. ‘Ik volgde Sandra Nootenboom, - opleidingscoördinator van de opleiding Forensische Verpleegkunde bij de FPKM - op twitter,’ vertelt Pim Goddijn wanneer hem wordt gevraagd waarom hij met deze opleiding begon. Goddijn werkt al 18 jaar als Ambulanceverpleegkundige bij RAV Hollands Midden en is daarnaast inmiddels ook Forensisch Verpleegkundige en Aandachtsfunctionaris Kindermishandeling.
‘Ik ben, met goedkeuring van mijn werkgever, begonnen aan de opleiding. Ik zat in de eerste groep die met de opleiding startte, dus de lijnen werden nog een beetje uitgezet. Toen ik met de opleiding bezig was, vroeg mijn leidinggevende of ik interesse had in de functie van Aandachtsfunctionaris.’
Alert
Goddijn legt uit wat de opleiding voor hem heeft toegevoegd: ‘Als Aandachtsfunctionaris Kindermishandeling fungeer ik als meldpunt en als vraagbaak. Deze combinatie zie je vaak. Ik zie ook duidelijk een stijging van ongeveer 25 meldingen per jaar naar ongeveer 80 meldingen. Maar bovenal ben ik zelf ook alerter geworden. Ik zie nu echt hoe vaak kindermishandeling voorkomt en hoe vaak het gemist wordt. Op de ambulance kom je als een van de weinige hulpverleners achter de voordeur zonder dat mensen er op voorbereid zijn, wij komen in een acute situatie en signaleren daarom heel veel.’
Goddijn heeft zelf in zijn werk weinig contact met de FPKM; ‘In eerste instantie gaan alle meldingen via Veilig Thuis, wij schakelen zelf de FPKM niet in. Gelukkig benoemt Veilig Thuis regelmatig hoe waardevol onze meldingen zijn!’
Top-teen onderzoek en kind-check
Tijdens de opleiding ligt er ook veel nadruk op het uitvoeren van een top-teen onderzoek bij een kind om te controleren of er mogelijk letsel is; Goddijn: ’Dat deed ik voorheen niet, nu altijd. Zo kom je sneller bijvoorbeeld brandwonden of blauwe plekken tegen. Als je er niet naar kijkt, zie je het niet. En zo wordt er nog steeds heel veel gemist.’ Goddijn benadrukt dat je elk onderzoek juist moet toepassen: ‘Je hebt bijvoorbeeld ook de kind-check, waarbij er goed op psychische problemen of onder invloed zijn van de ouders binnen het gezin gelet wordt als deze de zorg hebben over kinderen jonger dan 18 jaar. Sommige regio’s melden hierbij alles wat ze opvalt, maar dat is naar mijn idee niet de manier. De check schiet zijn doel voorbij als ouders bijvoorbeeld een avondje teveel drinken en het kind bij de oppas valt en dan de volgende dag Veilig Thuis op de stoep staat.'
Meldcode
De leidinggevende van Goddijn begon over de functie van Aandachtsfunctionaris toen de meldcode kindermishandeling werd ingevoerd. De meldcode is een stappenplan waarin staat hoe bijvoorbeeld een huisarts, kinderopvangmedewerker, leerkracht of hulpverlener moet omgaan met het signaleren en melden van huiselijk geweld en kindermishandeling. Zelfstandige beroepsbeoefenaren en instellingen zijn tegenwoordig verplicht om zo'n stappenplan te hebben en uit te voeren.
Goddijn: ‘Ik zelf ben nu veel meer alert op kindermishandeling, maar heb er ook voor gezorgd dat de meldcode geïmplementeerd werd binnen ons kwaliteitssysteem. Daarnaast heeft ook elke medewerker van onze dienst verplicht de e-learning op dit gebied van Movisie gevolgd. Er is nu een discussie in de politiek of er een meldplicht moet komen. Van Rijn wil dat graag, maar er zijn ook tegenstanders. Ik denk dat we goed moeten bekijken wat de goede weg is. Het is belangrijk om je te blijven concentreren op de gevallen die je meemaakt en signaleert en te voorkomen dat het een vinkje wordt op de checklist. Je moet na blijven denken en je verstand erbij houden. De helft van de meldingen die gedaan wordt is al bekend bij jeugdzorg, maar daar is nog niet voldoende mee gedaan.’
